Page 130 - bildinmi.com Dinimi Öğreniyorum

9. Ünite

Peygamberimizin

Merhameti ve Adaleti

Şefkatli ve Merhametli Peygamberim

Peygamberimizin yüreği, şefkatin en güzeli, merhametin en yücesi
ile dopdoluydu. O, kimseye bir kötülük dokunmasını istemezdi.
İnsanların incinmesi onu üzerdi. Kalp kırmaya, can yakmaya,
eziyet etmeye asla müsaade etmezdi. Kendisi de yetim olarak
büyüdüğü için yetimlerle özellikle ilgilenir, insanlara da yetimleri
koruyup kollamalarını tavsiye ederdi.

Rahmet Peygamberi (s.a.s.), sadece insanlara değil, bütün canlılara
karşı şefkat ve merhamet gösterirdi. Çevresindeki her varlığa Allah’ın
eseri olarak bakar, değer verirdi. Hayvanların aç bırakılmamasını,
onlara da iyi davranılmasını isterdi. Ağaçların kesilmemesini, tarlalara
ve bahçelere zarar verilmemesini emrederdi.

Bir sahabi Peygamberimizin şefkatini şöyle anlatıyor:

“Peygamberimizle bir yolculuk yapıyorduk. Peygamberimiz bir
ihtiyacı için bizden ayrılmıştı. Orada iki yavrusu olan bir serçe gördüm
ve yavrularını aldım. Serçe peşimden gelerek yavruları için çırpınıp acı
acı ötmeye başladı. Bunu gören Peygamberimiz kızarak,

– Bu kuşu, yavrusunun acısı ile kıvrandıran kim? Hemen
yavrularını ona verin, buyurdu.

Yine bir defasında Peygamberimiz aç bırakılmış bir deve
görmüştü. Zavallı devenin bakımsızlıktan karnı sırtına yapışmıştı.
Bu duruma üzülen Peygamberimiz, “Hayvanlarınız hakkında
Allah’tan korkun.” buyurdu. Kendisi de devesi Kusva’ya her zaman
iyi davranarak bu konuda herkese örnek olmuştu.

“Merhamet edenlere Allah da merhamet eder.”
(Hadis)

130