Page 128 - bildinmi.com Dinimi Öğreniyorum

8. Ünite

Peygamberimizin Cömertliği,

Sabrı, Hoşgörüsü ve Vefası

Eli Açık, Gönlü Zengin Peygamberim

Peygamberimiz çok cömert bir insandı. Allah’ın kendisine
verdiği nimetleri paylaşmayı severdi. İhtiyacı olan herkesin
yardımına koşardı. Kendisinden bir şey istendiği zaman onu asla
boş çevirmezdi. Açları doyurur, yoksulların yardımına koşar,
kimsesizleri korurdu. Arkadaşlarını da daima cömert olmaya davet
eder, cimriliğin zararlarını anlatırdı.

Bir gün Peygamber Efendimize bir parça kumaş getirilmişti.
Aslında o kumaşa ihtiyacı vardı. Yanında oturan arkadaşlarından
biri “Bu ne güzel kumaş!” deyince Peygamberimiz kumaşı hemen
ona hediye etmişti.

Sabreden, Hoşgören Peygamberim

Güzel Peygamberimiz İslam’ı anlatırken sayısız sıkıntı ve zorlukla
karşılaşmıştı. Allah’ın sabredenlerle beraber olduğunu çok iyi
biliyordu. O, hayatı boyunca yaşadığı sıkıntılar karşısında hep
sabrederek mücadele etti. Hiçbir zaman ümitsizliğe kapılmadı ve
pes etmedi. İdeallerinden vazgeçmedi. Çevresindekilere de sabrı,
Allah’a dayanmayı ve O’na güvenmeyi tavsiye etti.
Sevgili Peygamberimiz güler yüzlü, yumuşak huylu ve son derece
nazik bir kimseydi. Asla ağzından kırıcı bir söz, hakaret, küfür
ve lanet çıkmazdı. Kimseyi incitmezdi. Gördüğü kusurları yüze
vurmaz, affederdi. Yanlış bir davranış gördüğü zaman, “Bazıları
şöyle şöyle yapıyor.” derdi. İsim vermeden topluca uyarırdı. O
kişinin incinmesini istemezdi.

Peygamberimize bazı işlerinde yardımcı olan ve onun yanında
büyüyen küçük Enes, şöyle demişti: “Peygamberimiz bana bir
gün bile “Of!” demedi. Yaptığım bir şey için ‘Bunu niye yaptın?’,
yapmadığım bir iş için de ‘Niye yapmadın?’ diye beni azarlamadı.”

128